Πολλά ενθαρρυντικά μηνύματα γραφής άφησε ο Παναθηναϊκός με την συνολική του εικόνα και την νίκη του επί της Μαρσέιγ με 1-0 , που τον φέρνει ένα βήμα από την εκπλήρωση του στόχου της πρόκρισης στα πλει – οφ του Champions League.

Είχε πολύ περισσότερες λύσεις για να δουλέψει το ματς με τους Ουκρανούς, ήταν πολύ πιο δεμένος σαν ομάδα, ήταν και πολύ πιο ώριμος σε πνευματικό επίπεδο για να μη χάσει μία ακόμα ευκαιρία. Ο σύλλογος είχε βάλει στόχο την επιστροφή στους ομίλους ευρωπαϊκής διοργάνωσης και αυτό φάνηκε από το 1ο λεπτό του πρώτου επίσημου παιχνιδιού.

Και αν κάποιοι, είτε δίσταζαν να μιλήσουν ανοικτά για την εντύπωση αυτή, είτε έσπευδαν να κατηγορήσουν όσους το έκαναν για εξαγωγή πρώιμων συμπερασμάτων, νομίζω ότι μετά το πρώτο 90λεπτο με τη Μαρσέιγ αλλάζουν στάση.

Ο Παναθηναϊκός μπήκε στο ματς με τους Γάλλους με τους περισσότερους να λένε πως οφείλει να αντέξει στον ρυθμό των αντιπάλων: Η ομάδα του Μαρθελίνο ήρθε με ένα ρόστερ εκατοντάδων εκατομμυρίων, ήρθε με μια παράδοση εντυπωσιακή σε προκριματικές διαδικασίες, ήρθε γεμάτη παίκτες που η χρηματιστηριακή τους αξία χτυπάει κόκκινο κι έφυγε με την ουρά στα σκέλια.

Ο Παναθηναϊκός τη βάζει από νωρίς σε θέση δευτεραγωνιστή στο πρώτο ημίχρονο, κρατά την μπάλα αυτός και ελέγχει τον ρυθμό του αγώνα, προσπαθώντας – παράλληλα – να πατήσει και στην περιοχή της. Περίεργη εικόνα με βάση τα όσα οι περισσότεροι περίμεναν.

Κακά τα ψέματα, κοινός τόπος στις συζητήσεις για το ματς πριν την έναρξη αυτού ήταν η «πρόταση» που γινόταν στον Γιοβάνοβιτς να βάλει τρία χαφ, να παίξει για να μπλοκάρει τον άξονα του Μαρθελίνο για να αποφύγει μια μεγάλη ζημιά.  Και αυτό δεν φάνηκε μόνο με την αρχική 11άδα που δεν απείχε από το πλάνο που έχουμε σαν κανόνα για το αγωνιστικό σχέδιο του Παναθηναϊκού φέτος, αλλά και με την εικόνα της ομάδας του στο δεύτερο ημίχρονο.

Ακόμα πιο εντυπωσιακή εικόνα. Ενώ το πρώτο μέρος τελείωσε με τους Γάλλους να έχουν δείξει ότι φέρνουν το ματς εκεί που θέλουν, με την έναρξη του δευτέρου ημιχρόνου ο Παναθηναϊκός ρίχνει ένα κροσέ στο κορμί της Μαρσέιγ, τη ζαλίζει και αρχίζει να ψάχνει το γκολ. Να σας προλάβω: Αυτό το έκανε στο 11-11.

Αυτή η συμπεριφορά του Παναθηναϊκού στο συγκεκριμένο χρονικό σημείο είναι πιο εντυπωσιακή ακόμα και από την ίδια τη φάση του γκολ. Στην οποία, παρεμπιπτόντως εμπλέκονται τρεις από τις αλλαγές του Γιοβάνοβιτς.

Εκ του αποτελέσματος – της επίδρασης δηλαδή του πάγκου στο ματς – προκύπτουν δύο συμπεράσματα:

Το πρώτο έχει να κάνει με το μήνυμα που έστειλε ο Γιοβάνοβιτς στους παίκτες του και στους αντιπάλους. Με όλες τις κινήσεις του έκανε σαφές ότι ήθελε να κρατήσει ψηλά τον ρυθμό, ήθελε να αυξήσει την πίεση, ήθελε να βοηθήσει την ομάδα του να μείνει κοντά ή μέσα στην περιοχή της Μαρσέιγ.