Την πρεμιέρα του στη Stoiximan Super League κάνει ο Παναθηναϊκός, που αντιμετωπίζει τον Βόλο στη Λεωφόρο (20:00, COSMOTE SPORT 2).

Ο Φίλιπ Μλαντένοβιτς μίλησε στο digital match programme του συγκεκριμένου αγώνα, όπου αναφέρθηκε στον πανηγυρισμό του στο «Βελοντρόμ», στο πρώτο του διάστημα στην Αθήνα αλλά και στις φιλοδοξίες του με τους «πράσινους».

Αναλυτικά ανέφερε τα εξής:

Το τελευταίο πέναλτι στο Βελοντρόμ, η εκτέλεση, ο πανηγυρισμός σου, οι υπόλοιποι που έρχονται τρελαμένοι προς τα εσένα. Μια τρομερή εικόνα. Το έχεις συνειδητοποιήσει ότι ήσουν μέσα σε μια στιγμή που θα μείνει για πάντα στην ιστορία του Παναθηναϊκού;

«Όχι ακόμα. Νομίζω ότι θα το συνειδητοποιήσουμε και θα καταλάβουμε τι κάναμε, τα επόμενα χρόνια. Τώρα έχουμε μπροστά μας ακόμα έναν μεγάλο στόχο. Μια μεγάλη πρόκληση για να ολοκληρώσουμε ένα όνειρό μας, το Champions League. Αναμφίβολα αυτός ο σύλλογος το αξίζει».

Ο τρόπος που πανηγύρισες στο Βελοντρόμ σου βγήκε αυθόρμητα εκείνη τη στιγμή;

«Ναι, ήταν της στιγμής. Είχε τόση μα τόση φασαρία στο γήπεδο κατά τη διάρκεια όλου του παιχνιδιού. Ήταν κάτι τρελό. Έχω παίξει σε πολλά μεγάλα ματς αλλά εκεί η ατμόσφαιρα είχε κάτι ξεχωριστό. Αυτό που ήθελα λοιπόν εκείνη τη στιγμή, ήταν να κλείσω τα αυτιά μου και να ακούσω μόνο τον εαυτό μου. Εμένα και τίποτα άλλο. Δεν ήταν για να προβοκάρω, ούτε για να προκαλέσω λέγοντας ότι δεν σας ακούω. Έκλεισα τα αυτιά του θέλοντας να ακούσω εμένα, την αναπνοή μου. Και την ίδια στιγμή έβλεπα τους συμπαίκτες μου και όλη την ομάδα να έρχεται προς το μέρος μου. Ήταν πραγματικά ένα απίστευτο συναίσθημα. Αυτή η εικόνα θα μείνει για πάντα».

Τι σκέφτεσαι όταν πας για να εκτελέσεις το τελευταίο πέναλτι που ξέρεις ότι θα κρίνει μια μεγάλη πρόκριση; Έχεις ξαναβρεθεί σε τέτοια θέση;

«Όχι σε τελευταίο πέναλτι. Θυμάμαι έναν αγώνα με τον Ερυθρό Αστέρα στην Κύπρο απέναντι στην Ομόνοια, που σούταρα το έκτο ή το έβδομο πέναλτι αλλά υπήρχε κι άλλη μια εκτέλεση μετά από εμένα. Δεν ένιωσα μεγάλη πίεση απέναντι στη Μαρσέιγ. Είχα επιλέξει από πριν πού θα το εκτελέσω. Ένιωθα καλά και το είπα και στο τιμ: “Αν θέλετε, βάλτε με στο τελευταίο πέναλτι”. Ήταν γραφτό να γίνει νομίζω. Δεν θα πω ότι είναι θέμα ποιότητας. Είναι θέμα στιγμής. Σήμερα το έβαλες, ίσως κάποια άλλη στιγμή θα το χάσεις. Την επόμενη μέρα απ’ το δικό μου πέναλτι, ο φίλος μου ο Γκούντελ απ’ την Εθνική ομάδα, που παίζει στη Σεβίλλη, αστόχησε στο τελευταίο πέναλτι στον τελικό του Super Cup. Δεν άξιζε να το χάσει αλλά συμβαίνει στο ποδόσφαιρο».

Όλοι έχουν αντιληφθεί ότι ο Παναθηναϊκός είναι μια καλή, ποιοτική και σταθερή ομάδα. Κι εσείς οι ίδιοι προφανώς το γνωρίζετε καλύτερα απ’ όλους. Ωστόσο, η πρόκριση επί της Μαρσέιγ, η αντίδραση που έβγαλε η ομάδα και ο τρόπος με τον οποίο πήρε το εισιτήριο για την επόμενη φάση, σας έδειξε ότι δικαίως μπορείτε να ονειρεύεστε τους ομίλους του Champions League;

«Επιστρέψαμε από μια πολύ δύσκολη κατάσταση. Δεν είναι εύκολο να δέχεσαι γκολ στο πρώτο λεπτό και μετά να δέχεσαι δεύτερο γκολ στο 45’. Αν σου πουν ποια είναι η χειρότερη στιγμή για να δεχτείς γκολ, θα πεις το πρώτο και το τελευταίο λεπτό του ημιχρόνου. Κι είναι απίθανος ο τρόπος που αντιδράσαμε. Νομίζω ότι το αξίζαμε στο τέλος. Το ένιωθα και στο γήπεδο και νομίζω ότι σαν ομάδα και σαν γκρουπ το αξίζαμε. Απ’ το πρώτο παιχνίδι το νιώσαμε στην Αθήνα, ότι μπορούμε να δώσουμε μάχη για το όνειρο, για το Champions League. Ως ομάδα ακόμα βρισκόμαστε στη διαδικασία που προσπαθούμε να βελτιωθούμε, να γνωριστούμε και οι νέοι παίκτες να προσφέρουν νέα ενέργεια και ποιότητα στο σύνολο».

Απομένει ένα βήμα για την πρόκριση. Πόσο κοντά ή πόσο μακριά είναι οι όμιλοι του Champions League;

«Έχουμε άλλο ένα βήμα, το οποίο είναι ακόμα πιο δύσκολο. Θα πρέπει όλοι οι παίκτες να τα δώσουμε όλα, είτε παίζουμε είτε δεν παίζουμε. Να έχουμε ενέργεια, χαρακτήρα και να είμαστε σε εγρήγορση για να δώσουμε τα πάντα. Είμαστε κοντά αλλά την ίδια στιγμή είμαστε και μακριά. 90 λεπτά είναι πολλά. Ακόμα και το ένα λεπτό μπορεί να είναι πολύ για να αλλάξουν όλα στο ποδόσφαιρο».