«Είμαι χαρούμενος με την κλήρωση που είχαμε στο Europa League. Είναι πρόκληση να αγωνίζεσαι σε γήπεδα όπως η Γιόχαν Κρόιφ Αρένα και το Βελοντρόμ, ήλπιζα να πέσουμε με τον Άγιαξ, γιατί δεν τον έχω νικήσει ποτέ στην Αρένα σε όλη μου την καριέρα».

Την ώρα που οι φίλοι της ΑΕΚ τα έβαζαν με την τύχη για την κλήρωση του Europa League που τους έφερε τις πιο δύσκολες ομάδες από κάθε pot, ο Νόρντιν Άμραμπατ πετούσε από τη χαρά του. Γιατί θα είχε την ευκαιρία να νικήσει για πρώτη φορά στην έδρα του Άγιαξ, ενώ θα ταξίδευε σε γήπεδα – πρόκληση. Ποιος άλλος 37άρης σκέφτεται έτσι; Ελάχιστοι. Άλλοι «κόβουν» τη μπάλα σε αυτή την ηλικία, άλλοι το γυρνούν στην προπονητική, άλλοι δεν έχουν τις σωματικές αντοχές να συνεχίσουν. Τους προσπερνάει ο χρόνος.

Κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει στην περίπτωση του χαμογελαστού Μαροκινού. Σε αυτά τα τρία χρόνια που τον βλέπουμε στα ελληνικά γήπεδα είναι μονίμως χαμογελαστός, απολαμβάνει τις στιγμές, ζει κάθε αγώνα σαν να είναι ο πρώτος του, σαν να μπαίνει πρώτη φορά στην αποστολή ανδρικής ομάδας. Παρά τους υψηλούς παλμούς την ώρα του αγώνα δεν χάνει ποτέ τη διάθεσή του, δεν θα τον δεις ποτέ νευριασμένο ή να τσαμπουκαλεύεται. Αγαπάει το ποδόσφαιρο, είναι παθιασμένος με αυτό, αναγνωρίζει την αξία της νίκης και ήττας όπως θα έπρεπε κάθε φίλαθλος να κάνει!

Στο παιχνίδι με τον Άρη, ο Άμραμπατ συνδύασε τη συμπλήρωση 100 συμμετοχών με την ΑΕΚ, με το υπέρ πολύτιμο γκολ της νίκης. Εκεί που η μπάλα «έκαιγε» έγραψε το 1-2 και διατήρησε την «νταμπλούχο» στην κορυφή της βαθμολογίας. Το συγκεκριμένο τέρμα έρχεται σε συνέχεια των εξαιρετικών εμφανίσεων του σε όλη τη χρονιά και ειδικά το τελευταίο διάστημα που είναι ο πιο επιδραστικός «κιτρινόμαυρος» μαζί με τον Ελίασον. Έξι γκολ και επτά ασίστ τον καθιστούν βασικό και αναντικατάστατο, ενώ αναγκάζει τον Ματίας Αλμέιδα να αλλάξει πλευρά στον αεικίνητο Σουηδό για να έχει αμφότερους στην ενδεκάδα. Σε αντίθεση με την περσινή σεζόν που ο ένας ξεκούραζε τον άλλον.

Η συμπαθητική φυσιογνωμία του Άμραμπατ γίνεται αντιπαθητική για τον αντίπαλο οπαδό στον αγωνιστικό χώρο. Λόγω της εντυπωσιακής σωματοδομής μοιάζει αδύνατο να αντιμετωπιστεί σε επίγεια «μονομαχία», αντίπαλοι πέφτουν πάνω του με δύναμη όμως βρίσκουν… τοίχο! Χρησιμοποιεί συνδυαστικά την ταχύτητα για να βγει νικητής στο 1vs1 και να σεντράρει ή να τελειώσει μόνος του τη φάση. Ορισμένες φορές υπερβάλλει όμως αυτό έχει να κάνει με τον ενθουσιασμό του, όπως ένα παιδί που θέλει να ντριμπλάρει τους πάντες στην αλάνα.